Ontdek 50 meditaties van Pasen tot Pinksteren

  • Inleiding 1 : De galaten

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6

Het beeld van Petrus

 

Maar toen Kefas in Antiochië gekomen was, heb ik hem openlijk de waarheid gezegd, want hij bleek schuldig. Immers, voordat sommige mensen van Jakobus gekomen waren, at hij altijd samen met de heidenen, maar toen zij gekomen waren, begon hij zich terug te trekken en afzijdig te houden, bang voor de mannen van de besnijdenis. En ook de andere Joden waren net zo huichelachtig als hij, zodat zelfs Barnabas zich door hun huichelarij liet meeslepen. Maar toen ik zag dat zij niet recht op de waarheid van het evangelie afgingen, zei ik tegen Kefas waar ze allemaal bij waren: ‘Als jij, een geboren Jood, leeft als een heiden en niet als een Jood, hoe kun je dan de heidenen dwingen om te leven als Joden?
Ga 2,11-14


Theresa Anne

9-50

Godzijdank voor het beeld van Petrus dat ons door de bladzijden van de Heilige Schrift getoond wordt! Wij mogen de door Jezus uitverkoren apostel leren kennen als een mens, net zoals wij, met alle onzekerheden, zwaktes en goede bedoelingen van dien.   Keer op keer wordt Petrus door angst bevangen en laat hij zijn handelen door vrees bepalen. In de Handelingen van de Apostelen (10,9-23) wordt ons verteld hoe Petrus een visioen kreeg van onreine dieren, zittend op een groot tafellaken dat naar beneden werd gelaten. Na dit visioen liet Petrus zijn oude gewoontes van koosjer eten achter zich. Inzake voedsel genoot hij voortaan van de “glorierijke vrijheid van de kinderen Gods” (Rom 8,21), totdat hij echter in Antiochië kwam, zoals we in Galaten 2,11-14 lezen. Strenge Joodse christenen liepen op hem toe en Petrus werd bang voor hen. “Wat zouden zij denken? Wordt wat ik doe als schandalig aanzien? Gaan de Joodse christenen door mijn gedrag de kerk verlaten?” Net als toen hij op het water liep, laat Petrus zijn focus afdwalen van Jezus (Mt 14,24-33). Zoals bij het kampvuur, toen hij zelfs verloochende Jezus te kennen, krijgen zijn angsten de bovenhand – maar niet het laatste woord! Paulus ziet dat Petrus door niet meer te willen eten met niet-Joodse christenen “niet recht op de waarheid van het Evangelie afging” (Gal 11,14). Door Petrus te vermanen, steekt Paulus zijn hand naar hem uit, zoals Christus op het meer. Petrus komt opnieuw tot inkeer: wat een bemoediging voor ons, te midden van onze eigen angsten en ons herhaaldelijk vallen! Door zijn eigen struikelen laat Petrus ons zien dat Jezus’ geduld met ons en ons strompelen oneindig is; Hij wil voor ons zorgen (1 Pe 5,7). Samen met Petrus kunnen we vertrouwen op de liefde en het grenzeloze geduld van Jezus (2 Pe 3,9).

Zr. Theresa Anne
Sittard (NL)

Le souci des petits


0
Shares