Nederlandse versie hieronder
Michel Linder
"Courage ! Que ton cœur soit ferme ! " (Ps 27 (26), 14)
Comme cet Évangile est proche de nous ! Voici donc Jésus entouré à nouveau d’une grande foule de gens dont pas mal de « malades » qui savent que Jésus guérit, mais qui tous commencent à avoir faim. Et comme Dieu connaît les besoins des hommes Il va d’abord s’occuper de leurs besoins matériels : les faire manger tout simplement. C’est un geste basique - comme Dieu qui nourrit son peuple au désert – mais un geste d’amour.
Dieu se soucie du bonheur des hommes mais en même temps Il nous met à l’épreuve, par exemple en demandant à Philippe comment il compte acheter des pains pour que tous ces gens aient à manger. Problème clairement insoluble pour lui : 5 pains, 2 poissons, 5000 hommes…
Et nous aujourd’hui, ne sommes-nous pas confrontés à des problèmes qui nous dépassent comme la faim dans le monde, les guerres abominables, l’éducation chrétienne de cette foule d’enfants qui ne reçoivent même pas les bases du message évangélique ? C’en est trop, nous sommes submergés !
Mais devant la faim des hommes, Jésus intervient. Il rend grâce, Il remercie Dieu et la multiplication, l’abondance se produit. Peut-être Jésus pense-t-Il à une autre multiplication des pains, celle du repas pascal qu’Il offrira aux hommes de tous les temps, c’est-à-dire lui-même, car Il sait que sans Lui, nous ne pouvons pas grand-chose. Et Il nous le prouve.
Alors, « Attends Yahvé. Courage et que ton cœur soit ferme. »
« Oui, attends Yahvé » (Ps 27 (26), 14)
- 1re lect. : Ac 5, 34-42
- Ps : 26, 1, 4, 13-14
- Évangile : Jn 6, 1-15
Wees dapper en vastberaden!
Michel Linder
"Wacht op de Heer! Wees dapper en vastberaden" (Ps.27, 14)
Hoe dicht staat deze evangelietekst bij ons eigen leven! We vinden Jezus hier weer omringd door een grote menigte mensen, van wie velen "ziek" zijn en weten dat Jezus geneest. Maar dan beginnen al die mensen honger te krijgen. En omdat God de behoeften van de mensen kent, zal Hij eerst in hun materiële behoeften voorzien: Hij zal hen te eten geven. Het is een eenvoudig gebaar - zoals God zijn volk in de woestijn voedde - maar het is een gebaar van liefde.
God is begaan met het geluk van de mensen, maar tegelijkertijd stelt Hij ons op de proef, bijvoorbeeld door Filippus te vragen hoe hij brood denkt te kopen opdat al deze mensen te eten hebben. Duidelijk een onoplosbaar probleem voor Filippus: 5 broden, 2 vissen, 5000 mensen...
Worden ook wij vandaag niet geconfronteerd met problemen die ons te boven gaan, zoals de honger in de wereld, gruwelijke oorlogen, de christelijke opvoeding van onze kinderen die niet eens de grondbeginselen van de boodschap van het evangelie meekrijgen? Het is te veel, we zijn overweldigd!
Maar geconfronteerd met de menselijke honger, grijpt Jezus in. Hij dankt God en de vermenigvuldiging, de overvloed vindt plaats. Misschien denkt Jezus aan de vermenigvuldiging van de broden van het Pesachmaal dat Hij zal aanbieden aan de mensen van alle tijden. Hij weet immers dat wij zonder Hem niet veel kunnen. En Hij bewijst het ons.
Dus: "Wacht op de Heer. Wees dapper en vastberaden. Ja, wacht op de Heer” (Ps.27, 14)
- Hand.5, 34-42
- Ps .26, 1, 4, 13-14
- Joh.6, 1-15
Crédit photo : iStock / Shaiith
