50 jours pour vivre le temps pascal

Wat de doorslag geeft

Version française ci-dessous

Patrick Lens

Het geloof doorgeven is niet gemakkelijk. Het is niet meer zo evident, ook niet in christelijke families. Maar we mogen niet vergeten dat dit eigenlijk nooit evident is geweest. Er was een geweldige weerstand in het Jeruzalem waar Jezus kort voordien ter dood werd gebracht. Alhoewel de leiders van het volk de wonderen zagen die door de handen van de apostelen geschiedden, was er een sterke weigering. Toegegeven, de boodschap was ook niet gemakkelijk om te horen, nl. dat er één was opgestaan uit de doden. Maar de tekenen in zijn Naam waren onweerlegbaar. Waarom blijven weigeren? De weerstand was niet louter rationeel. Waarom blijf je dit werk doen, verkondiging gesteund door tekenen van genezing en bevrijding? Al die tegenstand, van eigen mensen? Het antwoord is niet: fanatisme, want zowel de boodschappers als de boodschap zelf waren kwetsbaar.

Het antwoord is: gehoorzaamheid, trouw aan wat je gezien hebt en meegemaakt, wat je ingezien hebt, wat je een nieuwe kijk op het leven gebracht heeft. Maar de boodschap is geen eigendom van de boodschapper; daarom juist is gehoorzaamheid belangrijker: “Je moet God meer gehoorzamen dan mensen.” Jezus is Leidsman en Verlosser geworden van een heel nieuw volk. En dat is een ervaringsbericht, voor wie in die kracht van Jezus gaat staan. Niet iedereen zal hiervoor openstaan; er zal immers altijd een verschil bestaan tussen de taal van de aarde en de taal van de hemel. Het zal te maken hebben met het loslaten van weerstand, maar ook met aanvaarding: aanvaarden dat jij niet zomaar de bedenker bent van de uiteindelijke zin van het leven, aanvaarden dat God je kan verrassen en ergens heen kan brengen waar je zelf niet van plan was te gaan. Het is het begin van de gave van de Geest: je leven beginnen te bekijken vanuit de verrassingen van de Heilige Geest. Geloven schept een nieuwe ruimte waarin je mag wonen. Het is leven vanuit de intieme verbondenheid tussen Vader en Zoon. Dat is het leven “in de Geest”, en eens zal die gave mateloos worden en je een ongehoorde nieuwe vrijheid schenken. 

Patrick Lens o.p. 

 Lezingen van de dag:

  • Hand.5, 27-33: Getuigenis voor het Sanhedrin

  • Joh.3, 31-36: De Vader gaf de Zoon alles in handen 


Ce qui est décisif

Patrick Lens

Transmettre la foi n'est pas facile. Cela n’a rien d’une évidence, même dans les familles chrétiennes. D’ailleurs, cela n'a jamais été une évidence. Après la mort de Jésus, n’y avait-il pas également une forte résistance à Jérusalem face aux messages apôtres ? Même si les chefs du peuple ont assisté aux miracles qui se produisaient par les mains des apôtres, il persistait néanmoins une forte réticence. Bien sûr, le message de la résurrection d’entre les morts n’est pas facile à entendre. Mais l’existence même de signes et prodiges réalisés au nom de Jésus était pourtant difficile à nier… Alors, pourquoi continuer à les refuser? Une telle résistance n’est finalement pas purement rationnelle.  

Aujourd’hui, pourquoi continuons-nous à faire notre travail d’annonce, face à cette résistance de la part du monde ? La réponse n'est pas le fanatisme, car tant les messagers que le message lui-même sont fragiles. La réponse est plutôt l'obéissance, la fidélité à ce que nous avons vu et expérimenté, ce qui nous a apporté une perspective nouvelle de vie. Un tel message n'appartient pas à son messager. 

C'est précisément pour cela que l'obéissance est importante: « Il faut obéir à Dieu plutôt qu’aux hommes.» Jésus devient ainsi le Prince et le sauveur d'un tout nouveau peuple. Et cette annonce se base sur l’expérience de témoins de la rencontre avec Jésus. Tout le monde n’est pas disposé à entendre cela ; après tout, il y aura toujours une différence entre ‘ceux qui parlent de façon terrestre’ et ‘celui qui vient du Ciel’. Quant à nous, il s'agit de laisser tomber nos résistances, mais aussi d'accepter que nous ne sommes pas les créateurs du sens ultime de notre vie. Il s’agit d’accepter que Dieu peut nous surprendre et nous emmener là où nous n'avons pas prévu d'aller. C'est cela le don de l'Esprit : commencer par regarder notre vie à travers les surprises de l'Esprit Saint. Croire ouvre ainsi pour nous un nouvel espace dans lequel nous pouvons grandir et croître. Il s’agit de vivre cette union intime entre le Père et le Fils. C'est cela la vie « dans l'Esprit ». Un jour, ce don deviendra ‘sans mesure’ et nous donnera dans la foi une liberté sans limite... 

Patrick Lens o.p. 

Lectures du jour :

  • 1re lect. : Ac 5, 27-33 
  • Ps : 33, 2.9, 17-18, 19-20 
  • Évangile : Jn 3, 31-36 
0
Shares