Nederlandse versie hieronder

Dominique Olivier

"Femme, pourquoi pleures-tu ?" (Jn 20, 13 et Jn 20, 15)

Qu’est-ce qui a fait se lever Marie-Madeleine au matin de Pâques ? Plutôt que de rester au fond de son lit dans le chagrin et la peur, le dégoût et l’abandon, le « à quoi bon » ? Que peut-il lui rester en tête de ces derniers jours sordides ? Violences, brutalités, traitements inhumains, inégalités, injustices, trahison, faux témoins, oppression, mensonges et ...chagrin immense. Ces mots font étrangement écho à notre actualité.

Marie-Madeleine devait avoir la petite espérance vrillée au fond du cœur, cachée incognito dans son chagrin. La petite espérance a dû murmurer à son oreille trois petites phrases de bonheur : j’ai été aimée, je vaux la peine, la vie vaut la peine d’être aimée. Trois petites phrases de bonheur qui, comme des ricochets dans l’eau, nous emmènent plus loin, sur la surface de la vie. Comme les auditeurs de la première lecture, Marie-Madeleine a été touchée au cœur par la rencontre avec Jésus, son Seigneur, comme elle le nomme en le cherchant en pleurs. C’est parce qu’elle se sait avoir été aimée qu’elle ramasse son chagrin dans le petit filet de son énergie restante pour aller à la recherche de son amour. Bien sûr elle part dans la mauvaise direction : trouver le corps, le toucher une dernière fois, embrasser le passé. Elle se laisse d’abord interpeller par les messagers et puis, Jésus, tout en douceur, va l’amener à embrasser le présent. Il va l’orienter vers le Père, son Père et notre Père, son Dieu et notre Dieu et vers ses frères. Elle devient à son tour le messager de l’amour du Père parce que quelqu’un lui a demandé « Pourquoi pleures-tu ? ».

Ces trois petites phrases de bonheur peuvent aussi faire le nôtre. Partons à la recherche de ce trésor d’avoir été aimés, même peu de temps, même par des personnes étonnantes. Chérissons ce trésor et avançons au bras de la petite espérance au-delà de nos peurs et de nos souffrances. Nous pourrons aussi dire aux personnes en désarroi et en désamour « Pourquoi pleures-tu ? ». 

Lectures du jour :

• 1^re lect. : Ac 2, 36-41
  Ps : 32, 4-5, 18-19, 20.22
  Évangile : Jn 20, 11-18

Drie zinnetjes geluk

Dominique Olivier

"Vrouw, waarom huil je?" (Joh 20:13 en Joh 20:15)

Wat was het dat Maria deed opstaan op Paasmorgen? Ze kon in bed blijven liggen, verdrietig, angstig, verlaten, vol afkeer,  zich afvragend "wat heeft het voor zin"? Welke beelden van die laatste moeilijke dagen ziet ze nog in haar hoofd ? Geweld, wreedheid, onmenselijke behandeling, ongelijkheid, onrechtvaardigheid, verraad, valse getuigenissen, onderdrukking, leugens en...immens verdriet. Beelden die ook in deze tijd actueel zijn.

Maar ondanks haar verdriet leeft er toch een beetje hoop in haar hart. Dat beetje hoop heeft haar drie zinnetjes van geluk in het oor gefluisterd: ik ben geliefd, ik ben waardevol, het leven is de moeite waard. Drie zinnetjes van geluk die ons, als rimpelingen in het water, verder brengen naar een leven in de diepte.

Net zoals de toehoorders in de eerste lezing is Maria Magdalena diep geraakt door haar ontmoeting met Jezus. Haar Heer noemt zij Hem,  terwijl zij in tranen naar Hem zoekt. Zij weet dat zij bemind wordt, zij heeft al haar moed samengeraapt en met het beetje energie dat haar rest gaat ze op zoek gaat naar zijn liefde.

Maar ze gaat in de verkeerde richting: ze wil het lichaam vinden, het een laatste keer aanraken, ze wil het verleden omhelzen. Dat weerklinkt ook in haar antwoord aan de engelen.

En dan brengt Jezus haar er zachtjes toe niet het verleden maar het heden te omhelzen. Hij wijst haar naar de Vader, haar Vader en onze Vader, haar God en onze God, en tot haar broeders. Zo wordt zij op haar beurt de boodschapper van de liefde van de Vader, omdat iemand haar vroeg: ‘Waarom huil je ?’

Deze drie zinnetjes van geluk kunnen ook de onze worden. Laten we op zoek gaan naar deze schat : ook wij werden bemind, misschien voor een korte tijd,  door verbazingwekkende mensen. Laten we deze schat koesteren en laten we verder gaan,  hand in hand met de kleine hoop die onze angsten en ons lijden overstijgt. En hopelijk zullen wij dan ook kunnen zeggen tegen mensen die vertwijfeld zijn, mensen die ontgoocheld zijn :  ‘Waarom huil je?’

Lezingen van de dag:

• Hand.2, 36-41 Laat u dopen in de naam van Jezus

• Joh.20, 11-18: Verschijning aan Maria Magdalena.